goor

Lake Atitlan is goor. Alle dorpen (het meer wordt omringd door twaalf dorpen) zijn goor. De mensen zijn goor. Zelfs de honden zijn goor. En jij en ik weten allebei: als de honden goor zijn, dan ís het hier ook goor.

nephippies

Blijkbaar zijn hier alle backpackers gestrand die ineens, na twee weken reizen, erachter kwamen dat het vet gaaf is om nooit meer schoenen aan te trekken en op blote voeten verder te leven. Lekker minimalistisch. Maar niet voordat de meterslange dreadlocks op die koppen worden gekweekt. Niet meer wassen, niet meer kammen en die teennagels de vrije loop laten : da’s de spirit. En je kunt natuurlijk niet achterblijven met het verkopen van armbandjes. Of henna-tattoo’s. Of gewoon allebei, dan ben je écht The Man. Pleuren we nog even drie plakplaatjes van dromenvangers op het lichaam, schieten we zo’n grote, zwarte ring door beide oren en je bent officieel een hippie. Da’s Lake Atitlan: vol met nephippies die denken dat dit #deleven is.

Lake Atitlan mooi? Huh?

Het meer zelf? Dat blijkt echt het mooiste meer ooit te zijn. Naast #goor en #nephippies, vond ik het meer helemaal niet bijzonder. Water. Veel water. Groot oppervlakte vol water. En daaromheen wat dorpen. Het is niet dat het meer wordt omringd met besneeuwde bergtoppen en er kleine eilandjes in het meer liggen, hoor. Het is gewoon véél water. Hebben we het wel over hetzelfde meer?

Partyhub San Pedro

Zin om te partyen? Ja oké, dan zit je hier wel goed (althans, in San Pedro. Daar gaan de meesten heen). Hier kom je voor een fissa. Tenzij je je dus met de hippies wil mixen en zen wil worden in Santa Cruz of San Marcos. Met de armbandjes-verkopers drink jij de hele dag happy hour en duik je daarna je gore dormbed in. Want da’s de #backpacersvibe die je wilt voelen. Zo ging ik als een degelijke 23-jarige rond een uur of twaalf naar bed om vervolgens om vier uur ’s nachts abrupt wakker te worden gemaakt door het gekut met een sleutel in een deur. Iemand had een sleutel. En hij had een deur. Maar kennelijk kwam de sleutel niet IN de deur. Dat was erg lastig. Zelfs zó lastig dat, na ruim een uur en zo’n vijfhonderd de-sleutel-in-het-gat-krijgen-pogingen, iemand in de kamer naast ons en het wel welletjes vond en actie ondernam. Dat is San Pedro. Welkom.

Drie dorpen

Ik heb in drie van de twaalf dorpen geslapen, dus ik vind dat ik best een beetje mijn mening mag geven (mag ik sowieso, want tis mijn mening, niet de jouwe). Heb jij Lake Atitlan bezocht en vond je een bepaald dorp heel anders dan de rest? Dan hoor ik het graag, want wellicht heb ik die net gemist. Maar voor nu ben ik lekker aan het haten op Lake Atitlan.

Overigens ben ik wel weer erg te spreken over Guatemala in het algemeen. Lees hier al mijn Guatemala-reisblogs! En ik ben ook heeeeeeeel erg te spreken over de prachtige boutique accommodatie Lush Atitlan, een heerlijke plek bij Lake Atitlan. Dit was echt een lichtpunt van mijn verblijf hier, waar ik volop genoten heb. Het appartement is zó prachtig en luxe, en ook nog goed betaalbaar. Denk aan douchen in een soort grot, het heerlijkste bed ooit met een (bijna) panoramisch uitzicht en een hele huiskamer. LOVED IT. Dus bekijk Lush Atitlan hier zeker even.